30 Temmuz 2015 Perşembe

Büyümek Dediğin

Dünyaya az biraz erken gelmek ve o hiç anlam veremediğin karşılaşmalara üzülmek mi zaman kaybı , böylesine düzgün insanlara en hafif tabirle adaletsiz davranan kuş beyinlilere kızmak mı zaten işe yaramaz ? Galiba her ikisi de ...
Zaten bir şey de hepsi bir arada olmasa şaşırırdım ...
Kafa toparlama seanslarım her yıl olduğu gibi kendini tekrarladı ve ben yine kendimi İzmir'e savurdum.Biraz mecburiyet de var bu kez işin içinde.Aile , kız kardeşler , akrabalar ile yapılan kritikler ve boktan hiç bir şey değişmeyen hayatım.Tek başınalığım ( aşk meşk anlamında değil ; sadece o anlamda değil yani ..bak gördün mü ? Burada da hepsi bir arada :S ) yüzünden kendimden sıtkım sıyrıldı .Birileri ile karşılaşıyorum bıraksan bir ömür diz dize otururum , bırak onu yanına bile oturamıyorum.Hatta uzak durmak zorundayım.Mutluluklar diliyorum gülümsüyorum sahte sahte .. ki ben hiç sevmem sahteliği , yalan konuşmuyorum ama doğruları gizliyorum.Aaa böyle yazınca birini sevdim de evlenmiş gibi oldu :) yok yok öyle değil yahu :D
Bakmayın böyle mız mızlandığıma alıştım ben ; beklemiyorum artık hiç bir şey gelirse sürpriz olsun , kolumu kıpırdatacak halim yok zaten .. Oradan oraya savrulmaktan , hayatımı düzene koymaya çalışırken işti güçtü paraydı kiraydı derken düşünmekten kafayı yemezsem ( yemediğim ne malum ki ? )  o ara sürprizleri de karşılayabilirim.Ya da hiç olmaz umurumda değil ... hıh ! Dedim ya alıştım , hayatının yirmi küsür senesini evli çocuklu geçirmiş bir kadının tek başına mücadele dediğimiz boktan şeye alışması da takribi bi 3/4 sene alıyormuş bunu da öğrendik.
Ama mümkünse artık tekamüldü , bir şeyler öğrenmekti filan istemiyorum .. gördüklerim bana yeter ! Allahım beni artık büyütme lütfen !! Amiiinn ..

                                                                                                                          Öyle İşte